تعیین برازش الگوی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس درگیری تحصیلی، اهداف پیشرفت و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دبیرستانی

سازگاری اجتماعی و پییشرفت تحصیلی دانش آموزان نیازمند به درگیر شدن در یادگیری و خودکارآمدی آنها در تحصیل می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش الگوی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس درگیری تحصیلی، اهداف پیشرفت و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دبیرستانی بود.

پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران بودند که در سال تحصیلی 97- 96 مشغول تحصیل بودند. 547 تن به عنوان نمونه به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و وارد پژوهش شدند. برای گردآوری داده ها از "مقیاس کارآمدی دانش آموز مورگان-جینکز" (Morgan-Jinks Student Efficacy Scale)، "پرسشنامه درگیری تحصیلی زرنگ" (Zarang Educational Conflict Questionnaire)، "پرسشنامه هدف پیشرفت "(Achievement Goal Questionnaire) و "سیاهه سازگاری" (Adjustment Inventory) استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 مورد تحلیل قرار گرفت.

بین سازگاری اجتماعی، اهداف پیشرفت و درگیری تحصیلی (به استثنای مولفه اجتنابی) با خودکارآمدی  تحصیلی با 99% اطمینان همبستگی معنادار وجود داشت. متغیر مذکور به ترتیب مقدار (49/0، 37/0، 21/0) از واریانس خودکارآمدی تحصیلی را تبیین کرد. شاخص های برازش نیز پس از اصلاح الگو، در حد مطلوب بودند (074/0).

همبستگی خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی با اهداف پیشرفت و سازگاری اجتماعی دانش آموزان در الگوی پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است. پیشنهاد می شود که بر روش های آموزشی با توجه به خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان و درگیری تحصیلی تاکید شود تا پیشرفت و سازگاری اجتماعی در یادگیرندگان حاصل گردد.