مفهوم مخاطب در آثار ماریا آبراموویچ با تکیه بر آراء موریس مرلوپونتی

مارینا آبراموویچ، هنرمند یوگسلاوی تبار در حوزه هنر مفهومی است که از اوایل1970 با تمرکز بر بدن خود، به مثابه سوژه و رسانه اصلی هنرش، رویکردی متفاوت نسبت به مخاطب داشته است. موریس مرلو پونتی نیز از فیلسوفان پدیدارشناس و اگزیستانسیالیسم قرن بیستم  است که در پدیدارشناسی ادراک،در قالب تجربه ای «بدن مند» به بحث در مورد «دیگری» پرداخته است. او هنر مدرن را پدیدار کننده عالمی می داند که نظرگاه متفاوتی برای هنرمند و مخاطب ایجاد کرده است. هدف این پژوهش تبیین مفهوم مخاطب با رویکرد پدیدارشناسانه موریس مرلوپونتی ، براساس مفاهیم «بدن مندی» و «دیگری» در اجراهای مارینا آبراموویچ، با عناوین «هنرمند حاضر است» و «ریتم صفر» است که با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و جمع آوری داده ها از طریق منابع کتابخانه ای ، فیلم و پایگاه های معتبر اینترنتی صورت گرفته است. این پژوهش به این پرسش پاسخ می دهد که مخاطب در اجراهای مارینا آبراموویچ چه مفهومی دارد؟ اهمیت این تحقیق ایجاد درک متفاوت مفهوم مخاطب توسط هنرمندانی است که تلاش می کنند به جای اینکه محتوایی را برای مخاطب آماده کنند خودرا در موقعیت یک مخاطب قرار دهند تا «سطح آگاهی» خود را تغییر دهند .این امر موجب غنای بیشتر معنا و تعمیق رابطه تماشاگر و اجراگر می شود. از مهمترین دستاوردهای این پژوهش می توان به این نکته اشاره نمود که طبق تعاریف موریس مرلوپونتی در مورد «دیگری» مخاطب به واسطه درهم تنیدگی با اثر هنری و هنرمند، ابزاری برای کنش مخاطب می شود واین امر عامل معنا بخشی و آگاهی برای خود هنرمند است.