بررسی اثرگذاری فضای شهری بر ایمنی و احساس امنیت اجتماعی کودکان (نمونه موردی: بخش مرکزی شهر تهران)

امنیت شهری یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در کیفیت زندگی شهروندان محسوب می شود. کودکان بیش از هر گروه دیگر در یک جامعه نیاز به توجه دارند چرا که کودکان امروز آینده سازان فردای یک جامعه هستند. هرچه شهر در طراحی فضای شهری مناسب برای کودکان موفق تر باشد، بی شک از سرزندگی و نشاط بیشتری برخوردار خواهد بود که می تواند در سلامت روحی و اجتماعی کودک و در مرحله دوم کل جامعه نقش بسزایی بازی کند. این مقاله به بررسی اثرپذیری فضای شهری بر ایمنی و احساس امنیت اجتماعی کودکان در بخش مرکزی (مناطق11-12) شهر تهران می پردازد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. جامعه آماری تحقیق والدین دارای کودک در مناطق 11 و 12 شهر تهران بوده که با 400 نفر آنان به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله مصاحبه صورت گرفته است. یافته های مهم این تحقیق نشان می دهد که میانگین شاخص های موثر بر ایمنی کودکان 73/2 و شاخص های موثر بر احساس امنیت کودکان در فضاهای شهری 73/2 بوده است. بر این اساس می توان گفت که شاخص های ایمنی و امنیت کودکان در فضاهای شهری از وضعیت مناسبی برخوردار نیست. یافته های حاصل از آزمون رگرسیون نیز نشان داد که کیفیت کف سازی معابر، نحوه طراحی مسیرهای سواره و پیاده، توجه و دقت رانندگان هنگام رانندگی، وجود فضاهای غیر قابل دفاع، نورپردازی و ایجاد نقاط روشن، فعال در فضاهای شهری و ایجاد مراقبت های بصری تاثیر معناداری بر ایمنی و احساس امنیت کودکان در فضاهای شهری می گذارد.