سایه بان هوشمند و رویکرد طراحی مبنا به انرژی-دیدکارایی

معماری تغییرفرم پذیر کانسپتی هوشمند است که از ظرفیت پاسخگویی به نیازهای معماری در هزاره سوم برخوردار است. این پژوهش پس از تعریف چیستی معماری در چارچوب نظریه معماری سرآمد، به تعریف کانسپت معماری هوشمند و پاسخگو؛ همراه با بهره گیری از فناوری های روزآمد در تراز معماری آینده و آینده معماری می پردازد. مروری بر ادبیات موضوع نشان دهنده آن است که که مفاهیمی مانند معماری پاسخگو، زیبایی شناسی سبز و زیست سازگار، الگوریتم های هایبرید و ترکیبی، یادگیری ماشینی، بهره وری و مصرف هوشمندانه انرژی، رویکرد طراحی مبنا، انرژی-دیدکارایی، معماری به زبان جهانی، همپیوندی بین انسان و محیط، یادگیری عمیق، ابرداده، اینترنت اشیاء، ریاضیات و الگوریتم های پیشرفته مطرح می شود. نتیجه عملیاتی پژوهش انجام یافته به شکل پوسته ای هوشمند و پویا معرفی می شود که وجود نور را درک کرده و به منظور کنترل نور خورشید، سایه اندازی و بهبود شرایط آسایش محیطی، تغییر فرم می دهد. فرم نهایی، الگویی پیشرو در معماری معاصر جهان به شمار می آید که یادآور معاصرسازی هندسه معماری ایرانی است.