تحلیل بیزی داده‌های شمارشی فضایی در جوامع متناهی با رهیافت معادلات دیفرانسیل جزئی تصادفی

داده های شمارشی زمین آماری در جوامع متناهی در کاربردهای مختلفی، مثل مدیریت شهری و پزشکی، دیده می شوند. مدل معمول برای تحلیل این نوع پاسخ ها، مدل لوجیت-دوجمله ای فضایی است. در اکثر موقعیت های کاربردی، این نوع داده ها جدا از تغییرپذیری فضایی دارای بیش پراکندگی هستند که مدل دوجمله ای توانایی مدل بندی آن را ندارد. رهیافت جانشین در این حالت، یک مدل بتا-دوجمله ای است که از انعطاف لازم برای لحاظ کردن بیش پراکنشی موجود در داده ها برخوردار است. در این مقاله، ابتدا برازش مدل بتا-دوجمله ای فضایی برای داده های شمارشی زمین آماری با یک رهیافت بیزی ترکیبی مبتنی بر تقریب لاپلاس آشیانی جمع بسته و معادلات دیفرانسیل جزیی تصادفی توصیف می شود. سپس این مدل، در یک مطالعه موردی، برای تحلیل تعداد تصادف های منجر به جرح یا فوت در شهر مشهد به کار گرفته می شود. همچنین با یک مطالعه شبیه سازی، عملکرد مدل پیشنهادی ارزیابی می شود.