تأثیر محلول‌پاشی برگی برخی تنظیم‌کننده‌های رشد و نیتروژن بر شاخص‌های رشدی، عملکرد و کیفیت روغن گلرنگ بهاره

جهت ارزیابی تاثیرمحلول پاشی مواد تنظیم کننده رشد و نیتروژن بر شاخص های رشدی، تولید و کیفیت روغن دو رقم گلرنگ بهاره، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی خسروشاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌ شرقی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1393 به‌اجرا در آمد. فاکتورهای موردمطالعه شامل تنظیم کننده رشد اکسین، سیتوکنین و ترکیب تیماری اکسین+ سیتوکنین هر کدام با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر و عدم مصرف هورمون ها به‌عنوان تیمار شاهد، محلول پاشی نیتروژن دو سطح (سه و شش در هزار) و دو رقم گلرنگ بهاره (صفه و گلدشت) بودند. نتایج نشان داد که در رقم صفه شاخص های ارتفاع بوته (37 درصد)، تعداد دانه در طبق (39 درصد)، تعداد شاخه فرعی (9 درصد) و تعداد طبق در بوته (17 درصد) نسبت به رقم گلدشت افزایش نشان داد. درحالی‌که قطر طبق و وزن هزار دانه در رقم گلدشت به ترتیب 15 و 47 درصد بیش‌تر از رقم صفه بود. بیش‌ترین عملکرد دانه 3205 کیلوگرم در هکتار در ترکیب تیماری محلول پاشی اکسین و نیتروژن به صورت سه هزار به‌دست آمد که تفاوت معنی داری با عدم مصرف هورمون و محلول پاشی نیتروژن به صورت شش در هزار در رقم صفه نداشت. بیش‌ترین مقدار اسید های چرب اولییک، پالمتیک و لینولنیک با کاربرد ترکیبی اکسین و سیتوکنین و محلول پاشی سه و شش در هزار نیتروژن مشاهده شد. کاربرد جداگانه اکسین و سیتوکنین میزان لینولییک و استیاریک را در گلرنگ بهاره در مقایسه با عدم مصرف هورمون افزایش داد که این افزایش در رقم صفه در مقایسه با گلدشت بیش‌تر بود. براساس نتیجه گیری نهایی رقم صفه در مقایسه با رقم گلدشت از میزان رشد و عملکرد بیش‌تری برخوردار بود و هم‌چنین تاثیر پذیری مثبت رقم صفه در مقایسه با گلدشت در محلول‌پاشی هورمون ها و نیتروژن بیش‌تر بود.