ارزیابی برخی ویژگی های پومولوژیک و بیوشیمیایی ارقام ملس ترش و یوسف خانی انار در پاسخ به محلول پاشی کائولین

آفتاب سوختگی یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید انار به ویژه در مناطق با تابستان گرم می باشد و ازآنجاکه کاربرد برون زای کایولین می تواند موجب افزایش تحمل به برخی تنش های محیطی از طریق بهبود مسیرهای متابولیک و افزایش فتوسنتز خالص شود، در این پژوهش اثر محلول پاشی کایولین بر برخی ویژگی های پومولوژیک و بیوشیمیایی ارقام تجاری انار در منطقه ریجاب واقع در غرب استان کرمانشاه به صورت آزمایش فاکتوریل شامل سه غلظت کایولین (صفر (آب مقطر)، سه و شش درصد) و دو رقم انار (ملس ترش و یوسف خانی) بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی و سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو رقم تیمار کایولین در غلظت شش درصد سبب بهبود وزن میوه، طول و عرض آریل و میوه، وزن صد آریل و عملکرد گردید. هم چنین میوه های درختان انار هر دو رقم با تیمار کایولین در هر دو غلظت، به ویژه در غلظت شش درصد افزایش مواد جامد محلول، درصد آب میوه و فنل کل را نشان دادند. با وجود عکس العمل های متفاوت مورفولوژیک و بیوشیمیایی در دو رقم می توان با توجه به هدف و شرایط مختلف، از یکی از این رقم استفاده کرد. هم چنین تیمار کایولین در غلظت بالا، آفتاب سوختگی و ترک خوردگی میوه های انار را در هر دو رقم موردمطالعه به حداقل رساند و عملکرد در هکتار را افزایش داد که این تیمار می تواند به عنوان یک روش مناسب برای کاهش نابسامانی های فیزیولوژیک در مناطق پرورش انار از جمله منطقه ریجاب معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.