رابطه بین فرهنگ فقر و ارتکاب جرم در مناطق حاشیه نشین

فقر و به تبع آن حاشیه نشینی، از مهم ترین پدیده های آسیب زای اجتماعی و اقتصادی هستند که پژوهش های زیادی از ابعاد مختلف به تبیین رابطه بین فقر و حاشیه نشینی با جرم پرداخته اند. هدف از مقاله حاضر، بررسی رابطه بین فرهنگ فقر و جرم در مناطق حاشیه نشین ملارد است.

مقاله حاضر یک پژوهش کاربردی با رویکرد کمی است که اطلاعات آن با استفاده از ابراز پرسشنامه و به روش پیمایشی مقطعی، جمع آوری و تحلیل شده است. جامعه آماری شامل متهمانی است که طی یک ماه به کلانتری های مستقر در شهر ملارد مراجعه کرده و دارای سابقه حداقل یک مرتبه ارتکاب جرم و حداقل 2 ماه سکونت در مناطق حاشیه نشین شهر ملارد را داشته اند. روش نمونه گیری نیز به صورت تصادفی ساده بوده است. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

یافته های پژوهش حاضر نشان داد که شاخص فرهنگ فقر با جرم سرقت، تخریب اموال، مصرف مواد مخدر، نزاع و درگیری، آدم ربایی و جرایم منافی عفت رابطه معنادار منفی داشته و شدت این رابطه به ترتیب برای سرقت 181/0-، تخریب اموال 221/0-، مصرف مواد مخدر 174/0-، نزاع و درگیری 205/0-، آدم ربایی 186/0 و جرایم منافی عفت برابر با 122/0- بود.

میزان ارتکاب جرایم مورد بررسی در افراد واجد فرهنگ فقر نسبت به افراد فاقد این فرهنگ، بیش تر است و ارتکاب جرم از سوی افراد دارای فرهنگ فقر، حتما نشان دهنده فقر آن ها نیست، بلکه این نگرش، در افراد حاشیه نشین محسوس تر است. لذا ضرورت دارد، نهادهای دولتی به ویژه شهرداری ها و نیروی انتظامی، آموزش های همگانی در خصوص تحول نگرش فرهنگ فقر و توانمندسازی افراد حاشیه نشین اقدام کنند.