نقش اضطرار در رفع تکلیف قانونی حضانت کودکان و حق ملاقات در شرایط پاندمی کووید 19

نگاهداری کودکان حق و تکلیف ابوین آنان است، لیکن این اختیار دارای وجهی تکلیفی قوی‌تری نیز هست تا جایی که بر مدار مصلحت کودک خواهد بود و در شرایطی از قبیل انتشار ویروس‌های همه‌گیری مانند کووید 19 که صحت جسمانی کودک به مخاطره می‌افتد دادگاه‌ها ملزمند با رعایت غبطه و مصلحت آنان تصمیمی اتخاذ نمایند که از آن طریق تمامت جسمی، صحت و سلامت کودکان تهدید و در مخاطره نیافتد.این تصمیم به مقتضای آیات قرآنی از قبیل 173، بقره؛ 3 مایده؛ 119، انعام و 78 حج و حدیث رفع منقول از حضرت محمد(ص)؛ اعمال قواعدی از قبیل اضطرار، لاضرر و نفی عسر و حرج به عنوان نظریه‌های معین این حکم و بر اساس حقوق موضوعه و مهم اقتضای حکم عقل خواهد بود.در مواد 1173 قانون مدنی، 41، 45، 54 قانون حمایت خانواده(1391) و ماده 23 آیین‌نامه اجرایی این قانون و ملاکات ماخوذه از مواد 17، 33، 36 و 42 رفع تکلیف حضانت و به تبع آن ملاقات هر یک از والدین آمده است؛ لکن با عنایت به اینکه قواعد زیرساختی این احکام، قواعدی امتنانی هستند این محدودیت‌ها اولا بصورت مدرج و به میزان ضرورت اعمال خواهند شد، تا جایی که با رفع خطرات ناشی از بیماری و اصلاح شرایط حاضر انتشار کووید 19 اعاده به وضع سابق خواهد شد.واژگان کلیدی: اضطرار، لاضرر، حضانت و ملاقات، کودک، کووید 19.