عرفان در مکتب ابن سینا

بحث از نکته های عرفانی در نوشته های ابن سینا، این پرسش را پیش روی پژوهشگران نهاده است که آیا می توان او را یک نظریه پرداز در گستره عرفان تلقی کرد یا این مباحث او را باید به صورتی دیگر، تفسیر نمود. آیا ابن سینا فقط فیلسوف مشایی است یا به اصطلاح خودش فیلسوف مشرقی؟ آیا می توان او را عارفی با جهان بینی عرفانی دانست؟ در این نوشتار نخست، دیدگاه مخالفان و موافقان عرفان شیخ الرییس را بررسی می کنیم. آنگاه دیدگاه ابن سینا را درباره گرایش به مشاییان، نوافلاطونیان یا عرفان در سخنانش جست وجو می کنیم. سپس با بررسی آثار فلسفی و عرفانی او گرایشش را به سلوک عقلی محض، عرفانی، هم عقلی و هم عرفانی، یا تفکیک دوران زندگی علمی او به دو دوره گرایش فلسفی مشایی و گرایش باطنی می‏سنجیم. درنهایت می کوشیم، نشان دهیم ابن سینا افزون بر اینکه مشایی و اهل برهان است به عرفان و سلوک باطنی نیز عالم بوده، حتا از آن بهره مند است.