تاثیر تدریس با استفاده از سطح بندی و پیگیری تداوم یادگیری دانش آموزان پایه نهم بر یادگیری درس ریاضی

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر پیگیری تداوم یادگیری درس ریاضی دانش آموزان در پیشرفت یادگیری آنها با استفاده از سطح بندی است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر پایه نهم منطقه 9 شهر تهران است که چهار کلاس شامل 114نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شده اند و به طور تصادفی ساده، دو کلاس به گروه آزمایش و دو کلاس به گروه گواه تخصیص داده شد. ابزار اندازه گیری شامل یک آزمون مقدماتی برای سطح بندی اولیه و سه آزمون اصلی است. روایی صوری و محتوایی آزمون ها توسط صاحب نظران و دبیران باتجربه تایید گردید و برای پایایی از آزمون کودر-ریچاردسون استفاده شد. پس از برگزاری آزمون مقدماتی، دانش آموزان به دو گروه سطح اول و دوم تقسیم شدند. پس از سه هفته آموزش، آزمونی از آنها به عمل آمد و مجددا تعیین سطح شدند. سه آزمون به این صورت برگزار شد و پس از هر آزمون، سطح دانش آموزان تعیین گردید. جابجایی در این سطوح در تمام مراحل اجرای پژوهش با توجه به میزان تلاش آنها برایشان امکان پذیر بود. نتایج تحلیل واریانس در اندازه گیری مکرر نشان می دهد دانش آموزانی که به این روش آموزش داده شدند به طور نسبی پیشرفت داشته اند. به کارگیری این روش موجب شد نقاط ضعف و قوت و مشکلات پایه ای دانش آموزان در درک مفاهیم ریاضی مشخص شود و معلم بتواند نحوه آموزش خود را با نیازهای آنان تطبیق دهد. استفاده از این روش به معلمان در کلیه پایه های تحصیلی کمک می نماید تا سطح یادگیری دانش آموزان را ارتقاء دهند.