درآمدی بر تحول مفهوم «انسانی شدن» در حقوق بین الملل عمومی

انسانی شدن حقوق بین الملل عمومی به معنای ورود حقوق بشر به همه عرصه های حقوق بین الملل  به عنوان یک نهاد فرادستی است. البته از این فراتر انسانی شدن مشتمل بر مشارکت داده شدن فرد انسان در همه فرآیندهای تصمیم گیری بین المللی به عنوان یک عضو از " جامعه بین المللی تثبیت یافته " و حمایت از وی در موقعیت های حساس اعم از وضعیت های بشردوستانه و غیر آن می باشد. انسانی شدن از منظر حقوق بین الملل به مثابه یک فرآیند طولانی مدت تکوین یافته و در حال توسعه است. مفهوم انسانی شدن در حقوق بین الملل به هر ترتیب، در حال توسعه است و نهادهای حقوق بین الملل خواسته یا ناخواسته به این توسعه کمک می کنند. برخی از این نهادها مانند مداخله بشردوستانه یا حکمرانی مطلوب مستقیما در راستای انسانی شدن شکل گرفته اند و برخی دیگر به این فرآیند کمک می کنند. نهادهای حقوق بین الملل که در فرآیند انسانی شدن دخیل شده اند متعددند ولی می توان مهم ترین آن ها را در سه دسته کلی سازمان های بین المللی، نظام مسئولیت بین المللی و ایجاد سلسله مراتب در حقوق بین الملل خلاصه نمود. روش تحقیق در پژوهش حاضر تحلیلی تبیینی است