پیش‌بینی مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش، ‏طعمه اصلی یوزپلنگ آسیایی در فلات ‏مرکزی ایران، به منظور بهبود مدیریت ‏گونه

گوسفند وحشی یکی از طعمه های یوزپلنگ است که در مناطق کوهستانی و تپه ماهوری زیست می کند. این گونه بدلیل کاهش شدید جمعیت آهو و جبیر در نیم قرن گذشته، به طعمه شماره یک یوزپلنگ در ایران تبدیل شده است. از این رو در این مطالعه به شناسایی زیستگاه های اولویت دار قوچ و میش در فلات مرکزی ایران که مناطق منتخب برای حفاظت از یوزپلنگ آسیایی می باشند، پرداخته شد. در مطالعه حاضر مدل سازی زیستگاه گوسفند وحشی در فلات مرکزی ایران با استفاده از مدل های توزیع صورت گرفته است. مدل سازی زیستگاه گونه با استفاده از نه مدل در بسته نرم افزاری Biomod2 انجام شد. نتایج نشان داد در تمامی مدل ها، فاصله از منابع آبی، فاصله از روستا، معادن، مزارع و شیب از مهمترین متغیرها و دو متغیر ارتفاع و فاصله از جاده به عنوان کم اهمیت ترین متغیرها شناخته شدند. بر اساس نتایج، نیمی از مساحت مطلوب این گونه در خارج از مرز های مناطق حفاظت شده قرار دارد. همچنین با توجه به اینکه نقاط حضور قوچ و میش در فلات مرکزی ایران همپوشانی بالایی با یوزپلنگ آسیایی دارد، لذا مدیریت زیستگاه آن به طور مستقیم در حفاظت از یوزپلنگ آسیایی تاثیر مثبت دارد.