اثر منابع مختلف روی، بر عملکرد و آنزیم های کبد جوجه های گوشتی

برای مقایسه آثار منابع آلی، غیرآلی و هیدروکسی روی بر عملکرد رشد و آنزیم های کبد جوجه گوشتی، آزمایشی با استفاده از 360 قطعه جوجه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از 1) شاهد منفی؛ بدون مکمل روی، 2) شاهد مثبت دارای 80 میلی گرم سولفات روی در کیلوگرم جیره، 3) جیره دارای 80 میلی گرم هیدروکسی کلراید روی در کیلوگرم جیره، 4) جیره دارای 60 میلی گرم سولفات روی+ 20 میلی گرم روی-متیونین در کیلوگرم جیره، 5) جیره دارای 40 میلی گرم سولفات روی+ 40 میلی گرم اکسید روی در کیلوگرم جیره، 6) جیره دارای 30 میلی گرم سولفات روی + 30 میلی گرم اکسید روی + 20 میلی گرم روی-متیونین در کیلوگرم جیره. در پایان آزمایش، وزن نسبی بورس فابریسیوس و تیموس در مقایسه با گروه شاهد منفی کاهش یافت (05/0P<). منبع هیدروکسی کلراید روی مصرف خوراک را نسبت به گروه شاهد مثبت و افزایش وزن روزانه را در مقایسه با تیمارهای 1، 2 و 4 بهبود بخشید (05/0P<). فعالیت آلکالین فسفاتاز پلاسما در تیمارهای 5 و 6 نسبت به تیمارهای 3 و 4 افزایش معنی داری نشان داد، ولی تفاوت معنی داری در سطح لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز پلاسما در تیمارهای مختلف مشاهده نشد. یافته ها نشان می دهد منبع هیدروکسی کلراید روی آثار قابل مقایسه ای با منابع غیرآلی و ترکیب منابع آلی و غیرآلی روی در جوجه گوشتی دارد.