مقایسه تاثیر تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر نوار قلب دختران جوان فعال

 مطالعات اندکی اثر شیوه های مختلف تمرین هوازی بر نوار قلب (ECG) را بررسی کرده اند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر ECG دختران جوان فعال بود. 

روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و سی دختر جوان فعال از میان دانش آموزان رشته تربیت بدنی (سن =0/4±17/0 سال) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی تداومی، تمرین هوازی تناوبی و کنترل قرار گرفتند (هر گروه ده نفر). پروتکل تمرین ها (هشت هفته، هر هفته سه جلسه) شامل 35-20 دقیقه دویدن در هر جلسه و با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه بود. قبل و پس از دوره تمرین، ویژگی های عمومی آزمودنی ها اندازه گیری و ECG آن ها ثبت شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر در سطح معنی داری 0/05>P استفاده شد. 

هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی تاثیری بر دامنه امواج P، R و T، تناوب PR و مدت زمان قطعه ST دختران جوان فعال نداشت (05/0

به نظر می رسد هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی به طور مشابهی منجر به کاهش ضربان قلب و افزایش تناوب QT در دختران جوان فعال می شود، در حالی که فقط تمرین هوازی تناوبی افزایش تناوب RR را به دنبال دارد.