موانع استقرار فناوری های عملیات مناسب کشاورزی در راستای پایداری باغات مرکبات استان مازندران

هدف اصلی این پژوهش، بررسی موانع عمده پذیرش و به کارگیری فناوری های GAP در راستای پایداری باغات مرکبات استان مازندران بود. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن شامل 122361 باغداران مرکبات در روستاهای مربوط به 12شهرستان استان مازندران بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 290 نفر تعیین گردید و نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بوده که روایی (صوری و محتوایی) آن بر اساس نظر جمعی از کارشناسان کشاورزی پایدار، اعضای هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی و مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران تایید گردید و پایایی پرسشنامه با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ (بالاتر از 7/0) تایید شد. با توجه به نتایج تحلیل عاملی پنج عامل موانع اطلاعاتی- مهارتی، موانع زیرساختی- نهادی، موانع حمایتی- اقتصادی، موانع روانشناختی، موانع مدیریتی- نظارتی مهمترین موانع بکارگیری فناوری های GAP در راستای پایداری باغات مرکبات بودند. پنج عامل مذکور توانسته اند 27/68 درصد از کل واریانس متغیرها را تبیین نمایند.