پیش بینی توانایی بازیابی نوشتاری واژگان از طریق راهبردهای شناختی و فراشناحتی خود نظم بخشی در فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی

هدف این پژوهش پاسخ به این سوال است که آیا راهبردهای شناختی و فراشناختی خودنظم بخشی می تواند توانایی بازیابی نوشتاری واژگان را در زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی پیش بینی کند یا خیر. شرکت کنندگان در این پژوهش،93 زبان آموز ایرانی با سطح زبانی متوسط بودند و این مطالعه برمبنای مدل یادگیری خودنظم یافته پینتریچ انجام شد. در این مدل، خودنظم بخشی شامل عوامل شناختی، فراشناختی، انگیزشی، عاطفی، محیطی و اجتماعی است. داده ها از طریق تمرین ترجمه تولیدی-نوشتاری واژگان (WPTT) و پرسش نامه خودنظم بخشی (MSLQ) جمع آوری شد. با این حال، صرفا داده های حاصل از مقیاس کاربرد راهبرد یادگیری (شناختی و فراشناختی) آن مورد تحلیل قرار گرفت. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که هر دو راهبرد شناختی و فراشناختی خودنظم بخشی می توانند به طور معناداری توانایی شرکت کنندگان را در بازیابی نوشتاری واژگان انگلیسی پیش بینی کنند، هرچند نقش راهبرد های فراشناختی بیشتر بود. این یافته ها می تواند به مدرسان زبان انگلیسی به‎عنوان زبان خارجی کمک کند از طریق آموزش صریح راهبردهای شناختی و به ویژه فراشناختی به زبان آموزان خود، یادگیری، حفظ و بازیابی واژگان را در آنها تقویت کنند.