بررسی تاثیر خودکارآمدی و سبک یادگیری بر نمرات پیشرفت تحصیلی زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی

گرچه تمام انسان ها ویژگی های زیستی و روان شناختی یکسانی در فرایند یادگیری دارند، الویت های آنها در معنادادن به اشیا و کسب اطلاعات به طور قابل ملاحظه ای متفاوت است. هرچقدر بیشتر این تفاوت ها را بشناسیم، بهتر می توانیم فرایند یادگیری را تحلیل کنیم. به منظور تعیین این امر که آیا افرادی که به لحاظ دانشگاهی موفق تر هستند، از سبک یادگیری ویژه ای بهره برده و یا خودکارآمدی بالایی داشته اند یا خیر، از بین تمام ویژگی های فردی، سبک یادگیری و خودکارآمدی در این پژوهش به بررسی گذاشته شد. تعداد 110 زبان آموز سطح پیشرفته که زبان انگلیسی را به عنوان زبان خارجی در یک موسسه زبان انگلیسی در شهر تهران فرامی گرفتند در این تحقیق شرکت کردند. شرکت کنندگان براساس نتایج آزمون تعیین سطح آکسفورد انتخاب شدند. سپس از آنها خواسته شد پرسش نامه سبک یادگیری کلب (1984) و خودکارآمدی شوارزر و جروسلم (1995) را تکمیل و سپس در آزمون پیشرفت تحصیلی شرکت کنند. نتایج تحقیق نشان داد همبستگی معناداری بین خودکارآمدی و نمره آزمون پیشرفت فراگیران وجود دارد. با این وجود، هیچ ارتباط معناداری بین نمره واژگان و خودکارآمدی زبان آموزان به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد 15درصد خطا در نمرات خواندن و درک مطلب و 27 درصد خطا در نمرات گرامر توسط خودکارآمدی زبان آموزان قابل پیش بینی بود. نتایج تحلیل واریانس (ANOVA) نشان داد هیچ ارتباطی بین سبک یادگیری و نمره آزمون پیشرفت زبان آموزان وجود ندارد. در پایان، کاربرد این پژوهش و پیشنهادهایی برای مطالعات آینده نیز ارایه گردیده است.