مدل ساختاری پیشبینی خودشکوفایی بر اساس بخشودگی با میانجیگری تنظیم هیجانی در زوجین

هدف از انجام پژوهش حاضر، مدل ساختاری پیش بینی خودشکوفایی بر اساس بخشودگی با میانجیگری تنظیم هیجانی در زوجین مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران بود. روش تحقیق همبستگی با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوج های با روابط آشفته مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد 410 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: بخشودگی (رای و همکاران، 2001)، خودشکوفایی (جونز و کراندال، 1968) و تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، 2004) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. به طور کلی نتایج پژوهش حاکی از آن بود که تنظیم هیجانی در رابطه بین بخشودگی با خودشکوفایی در زوجین مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران، نقش میانجی دارد.