پاسخ منتخبی از شاخص های آنتروپومتریک، نیم رخ لیپید پلاسما و فشار خون به تمرین ایروبیک و مصرف دوغ کفیر در زنان غیرورزشکار دارای اضافه وزن شهر اراک

هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ایروبیک و مصرف دوغ کفیر بر شاخص های آنتروپومتریک، نیم رخ لیپید پلاسما و فشار خون در زنان غیرورزشکار و دارای اضافه وزن بود.

این مطالعه نیمه تجربی است و آزمودنی ها تعداد 32 نفر زن غیرورزشکار دارای اضافه وزن شهر اراک بودند. میانگین سنی آن ها 8/58±33/94 سال، قد 0/05±1/59 سانتی متر ، وزن 6/88±70/715 کیلوگرم و شاخص توده بدن 50150±327/35 کیلوگرم بر متر مربع بود که به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت کاملا تصادفی به چهار گروه 8 نفره (گروه کنترل، گروه تمرین، گروه تمرین-دوغ کفیر و گروه دوغ کفیر) تقسیم شدند. گروه کنترل برنامه غذایی معمولی و بدون تمرین داشتند؛ گروه مکمل 8 هفته و روزانه 3 وعده و هر وعده به میزان 100 میلی لیتر از دوغ کفیر استفاده کردند؛ گروه تمرین ایروبیک به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 50 دقیقه تمرین کردند؛ گروه تمرین-مکمل نیز هر دو پروتکل تمرین و مکمل را انجام دادند. در ابتدا و انتهای دوره اندازه گیری های متغیرهای خونی و آنتروپومتریک انجام شد. از آزمون t نمونه های زوجی برای بررسی تغییرات درون گروهی و از آزمون انوا یک طرفه برای بررسی تغییرات بین گروهی استفاده شد. کلیه آزمون های آماری در سطح معناداری (p<0/05) اجرا شد. 

 این مطالعه با کد اخلاق 1398.010.IR.QOM.REC در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه قم به ثبت رسید.

ترکیب مکمل دوغ کفیر و تمرین ایروبیک باعث کاهش معنادار میانگین فشارخون (0/003=P) و BMI (0/03=P) شد، ولی بر کلسترول تام (0/27=P)، تری گلیسرید (10/16=P)، HDL (0/61=P)، LDL (0/30=P) و نسبت دور کمر به باسن (0/24=P) تاثیر معناداری نداشت.

زنان دارای اضافه وزن برای کاهش هایپرتنسیون و BMI می توانند از اثرات مفید تمرینات ایروبیک به همراه مصرف مکمل دوغ کفیر بهره مند شوند و برای تشخیص اثر تمرین ایروبیک و مکمل کفیر بر کلسترول تام سرمی، تری گلیسرید، HDL، LDL و WHR به تحقیقات بیشتری نیاز است.