ارتباط سطح سرمی رزیستین با متغیرهای متابولیکی و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2 و پره دیابت

رزیستین یکی از آدیپوسیتوکین های ترشح شده از سلول های چربی است که با مقاومت به انسولین ارتباط دارد و در چاقی، بیماری های قلبی و عروقی و سایر بیماری های مرتبط با التهاب افزایش می یابد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط سطح رزیستین با متغیرهای متابولیکی و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلابه پره دیابت/دیابت نوع 2 در یک جمعیت ایرانی است.

مطالعه حاضر بر روی 75 بیمار مبتلابه پره دیابت/دیابت نوع 2، با قند ناشتا مساوی یا بیشتر mg/dl 100 و 75 شرکت کننده با قند ناشتا کمتر از mg/dl 100 به عنوان گروه شاهد انجام شد. سطوح پلاسمایی رزیستین و انسولین با کیت الایزا و سایر متغیرها با روش استاندارد اندازه گیری شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد.

رزیستین، شاخص توده بدنی، تری گلیسیرید، کلسترول، قند ناشتا و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلابه پیش دیابت/ دیابت در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (05/0<p). سطح سرمی رزیستین سرم با شاخص توده بدنی، قند ناشتا و مقاومت به انسولین همبستگی مثبت داشت (05/0<p). همبستگی معکوس بین رزیستین و HDL یافت شد (05/0<p).

 سطح بالاتر رزیستین در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2 /پیش دیابت در مطالعه ما و ارتباط معنی دار رزیستین با گلوکز، مقاومت به انسولین و BMI، نقش پاتوفیزیولوژیکی این آدیپوکین را در بروز دیابت نوع 2 نشان می دهد.