نقش حمایت اجتماعی درک شده و رضایت شغلی بر دیسترس روان شناختی پرستاران بالینی

پرستاران به عنوان یکی از مهم ترین گروه های ارایه دهنده خدمات مراقبتی، همواره با عوامل تنش زای متعددی مواجه هستد. این تنش ها هم برای پرستاران و هم برای بیماران با اثرات منفی همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش حمایت اجتماعی درک شده و رضایت شغلی بر دیسترس روان شناختی پرستاران بالینی می باشد.

 پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1397 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 330 نفر به عنوان نمونه پژوهش (264 نفر زن و 66 نفر مرد) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه چهار قسمتی که شامل مشخصات جمعیت شناختی، مقیاس حمایت اجتماعی درک شده، پرسش نامه رضایت شغلی مینه سوتا، و مقیاس دیسترس روان شناختی کسلر بود، استفاده گردید.

نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی درک شده با دیسترس روان شناختی پرستاران رابطه منفی معنی داری (با ضریب رگرسیون 25/0-) دارد. هم چنین رضایت شغلی با دیسترس روان شناختی پرستاران رابطه منفی معنی داری (با ضریب رگرسیون 15/0-) دارد. حمایت اجتماعی درک شده و رضایت شغلی تبیین کننده 10% از واریانس دیسترس روان شناختی پرستاران می باشند.

نتایج پژوهش نشان داد که حمایت اجتماعی درک شده و رضایت شغلی سبب کاهش دیسترس روان شناختی پرستاران می شود. نظر به این که دیسترس روان شناختی سبب اختلال در سلامت روان و کاهش کارایی پرستاران می گردد، بر لزوم تدوین راه بردهای توسط مدیران پرستاری در جهت افزایش حمایت اجتماعی و سازمانی و بهبود شرایط شغلی تاکید می گردد.