فراوانی رخدادهای آتش سوزی در ارتباط با فیزیوگرافی جنگل ها و مراتع زاگرس (استان کرمانشاه) با استفاده از داده های آتش فعال سنجنده MODIS

در این پژوهش با نگرش به اهمیت آتش سوزی ها در ناحیه رویشی زاگرس، داده های زمانی و مکانی آتش سوزی در عرصه های طبیعی استان کرمانشاه مربوط به سال های 2002 تا 2018 با استفاده از داده های آتش فعال سنجنده MODIS استخراج شد. سپس فراوانی رخدادهای آتش سوزی با توجه به فیزیوگرافی منطقه مورد مطالعه در طبقات مختلف شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع بررسی شد. براساس نتایج بدست آمده، بیشترین و کمترین فراوانی رخدادهای آتش سوزی در محدوده جنگل ها به ترتیب در طبقات شیب 30 - 15 درصد و بیش از 80 درصد مشاهده شد. در مراتع نیز بیشترین و کمترین فراوانی رخدادها در طبقات شیب 15 - 0 درصد و نیز بیش از 80 درصد مشاهده شد. در مورد تاثیر ارتفاع از سطح دریا بر رخدادهای آتش سوزی، در جنگل های این منطقه بیشترین فراوانی این رخدادها در طبقات ارتفاعی 1500 - 1000 و 2000 - 1500 متر و کمترین فراوانی مربوط به طبقات ارتفاعی 500 - 115 و 2500< متر بود. در مراتع نیز بیشترین فراوانی رخدادهای آتش سوزی مربوط به طبقات ارتفاعی 1500 - 1000 و 2000 - 1500 متر و کمترین فراوانی مربوط به طبقه ارتفاعی 2500< متر بوده است. همچنین مشاهده شد که فراوانی رخدادهای آتش سوزی در جهت-های جغرافیایی شمالی و جنوبی به طور چشمگیری بیشتر از جهت های شرقی و غربی بود. نتایج این پژوهش بر این تاکید دارد که علاوه بر نوع فیزیوگرافی منطقه، فراوانی رخدادهای آتش سوزی به طور معنی داری وابسته به مساحت هر یک از شکل های فیزیوگرافی است که این موضوع می تواند در برنامه ریزی های مدیریت آتش سوزی اهمیت بسزایی داشته باشد.