مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی و جرئت ورزی بر افزایش میزان انطباق پذیری و رضایت زناشویی در زوجین ناسازگار شهر اردبیل

ازدواج از فاکتورهای مهم تشکیل جامعه سالم به شمار می رود و در این بین مفهوم انطباق پذیری و رضایت زناشویی جایگاه برجسته ای را به خود اختصاص داده است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله و جریت ورزی بر افزایش میزان انطباق پذیری و رضایت زناشویی در زوجین ناسازگار بود.

 روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. در این پژوهش از بین زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اردبیل، هجده زوج واجد شرایط به روش دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی یک و دو و گواه جای گماری شدند. مداخله حل مسئله و جریت ورزی در هشت جلسه یک ساعته به ترتیب برای گروه های آزمایشی یک و دو صورت پذیرفت. ابزار استفاده شده شامل مقیاس انطباق پذیری و پیوستگی خانواده السون (1985) و پرسشنامه رضا یت مندی زناشویی انریچ (1989) بود. در این پژوهش برای تجزیه وتحلیل داده ها، آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره به کار رفت و در سطح معناداری (0٫05=α) تحت آزمون قرار گرفت. همچنین برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.

 باوجود موثربودن هر دو نوع مداخله بر افزایش میزان انطباق پذیری و رضایت زناشویی (0٫001>p)، مداخله حل مسئله درمقایسه با جریت ورزی دارای اندازه اثر بیشتری در افزایش میزان رضایت زناشویی (0٫59) و انطباق پذیری (0٫48) زوجین ناسازگار بود.

براساس یافته های این پژوهش آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی و جریت ورزی بر افزایش میزان انطباق پذیری و رضایت زناشویی زوجین ناسازگار تاثیر مثبتی دارد.