تبیین روابط ساختاری بین ویژگی های شخصیتی انطباقی و غیرانطباقی و رفتار سازمانی با نقش میانجیگری اطلاعات هیجانی

سبک پردازش خردگردا غیرهیجانی و هشیار عمل کرده و اطلاعات را هدف مند و منطقی پردازش می کند؛ درحالی که سبک تجربه گرا هیجان مدار عمل نموده و تمایل به تحریف شناختی و سوءگیری دارد. رفتار سازمانی مستلزم رویکرد مدبرانه و هوش مندانه به مسایل است و داشتن سبک خردگرا در اثر ویژگی های شخصیتی انطباقی باعث می شود که فرد از ورود بی برنامه به موقعیت های چالش برانگیز پرهیز کند. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ویژگی های شخصیتی با رفتار سازمانی براساس نقش میانجیگر سبک پردازش اطلاعات هیجانی بود.

 پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی کارکنان زن و مرد شرکت ماموت در سال 97-1396 بودند که از میان آن ها 310 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پنج عاملی نیوکاستا و مک ری (1989) و پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه خردگرایی-تجربه گرایی پاسینی و اپستاین (1999) بود. جهت تحلیل داده ها از روش الگویابی معادله های ساختاری و نرم افزار ایموس و سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.

ضریب مسیر غیرمستقیم بین ویژگی روان رنجورخویی با رفتار سازمانی با میانجیگری سبک پردازش اطلاعات هیجانی خردگرا (0٫012=p، 0٫068-=β) منفی و معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین ویژگی های گشودگی به تجربه (0٫002=p، 0٫089=β) و وظیفه شناسی (0٫009=p، 0٫059=β) با رفتار سازمانی مثبت و معنادار به دست آمد. همچنین ضریب مسیر غیرمستقیم بین توافق پذیری (0٫043=p، 0٫031-=β) با رفتار سازمانی منفی و معنادار بود.

براساس یافته های این پژوهش روان رنجورخویی و توافق پذیری به واسطه اثر غیرانطباقی و منفی بر سبک پردازش اطلاعات هیجانی خردگرا بر رفتار سازمانی اثر منفی دارند. وظیفه شناسی و گشودگی به تجربه به واسطه اثر انطباقی و مثبت بر سبک پردازش اطلاعات هیجانی خردگرا بر رفتار سازمانی دارای اثر مثبت هستند.