اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر «هیجان منفی/بی ثباتی هیجانی» و «تنظیم هیجان انطباقی» دانش آموزان پنجم دبستان

ازآنجاکه در مقایسه بین کودکان خردسال و بزرگسالان با کودکان سنین پیش نوجوانی (9تا12 سال)، شاهد شیوع بیشتری از مشکلات هیجانی هستیم؛ پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر «هیجان منفی/بی ثباتی هیجانی» و «تنظیم هیجان انطباقی» دانش آموزان انجام شد.

 این مطالعه در قالب طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه روی دانش آموزان مقطع پنجم دبستان منطقه یازده آموزش وپرورش در سال تحصیلی 1398-1397 انجام پذیرفت. 24 نفر به شیوه هدف مند براساس معیارهای ورود انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه (آزمایش دوازده نفر و گواه دوازده نفر) جای گذاری شدند. پروتکل درمانی به مدت دوازده هفته به گروه آزمایش ارایه شد؛ اما گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفت. متغیرهای تنظیم هیجان انطباقی و هیجان منفی/بی ثباتی هیجانی، توسط چک لیست تنظیم هیجانی شیلدز و سیچتی (1997) ارزیابی شد. داده های حاصل با نرم افزار SPSS و به کمک شاخص های آمار توصیفی میانگین، انحراف معیار، آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون لوین و همچنین تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شدند.

نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی کودکان، در پس آزمون بین گروه آزمایش و گروه گواه در متغیرهای «هیجان منفی/بی ثباتی هیجانی» (0٫002=p) و «تنظیم هیجان انطباقی» (0٫003=p) معنادار است.

 براساس یافته های پژوهش حاضر، آموزش ذهن آگاهی کودکان می تواند به عنوان مداخله ای اثربخش بر متغیرهای «هیجان منفی/بی ثباتی هیجانی» و «تنظیم هیجان انطباقی» محسوب شود.