مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و کاربرد نوروفیدبک بر کارکردهای اجرایی (حافظه فعال و توانایی برنامه ریزی) در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی

اختلال نقص توجه/بیش فعالی از اختلالات بسیار شایع روان پزشکی در کودکی است که در صورت دریافت نکردن درمان مناسب می تواند منجربه صدمات جبران ناپذیری شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و کاربرد نوروفیدبک بر کارکردهای اجرایی (حافظه فعال و توانایی برنامه ریزی) در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی صورت گرفت.

 روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه این پژوهش کودکان 9تا12ساله مراجعه کننده به کلینیک های روان شناسی شهر تبریز بودند. از بین کودکان واجد شرایط، 45 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی انتخاب شده و به صورت تصادفی در سه گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و نوروفیدبک و گواه قرار گرفتند. از تمام آزمودنی ها قبل و پس از اتمام درمان آزمون های حافظه فعال وکسلر و برج لندن گرفته شد. سپس گروه های آزمایش تحت روش های درمانی قرار گرفتند. داده های گرد آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شدند.

 نتایج نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و نوروفیدبک بر حافظه فعال و توانایی برنامه ریزی کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی موثر واقع می شود (0٫001>p). همچنین شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی درمقایسه با نوروفیدبک، برحسب تفاوت میانگین پس آزمون ها تاثیر بیشتری بر حافظه فعال و توانایی برنامه ریزی در پس آزمون داشت. 

 باتوجه به اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی به درمانگران توصیه می شود در به کارگیری از این روش درمانی، در کنار سایر روش ها مبادرت ورزند.