کاربرد هم زمان گزینش های دوگانه ی دو حدی و یک و نیم حدی در ارزش گذاری پارک جنگلی سی سنگان

ارزشگذاری کالاهای عمومی در دهه ی اخیر به صورت قابل ملاحظه ای مورد توجه قرار گرفته است. امروزه کشورهایی که بیش تر به توسعه ی اقتصادی خود می اندیشند به صنعت گردشگری به عنوان یک ضرورت می نگرند و از آنجا که طبیعت گردی یا اکوتوریسم از شاخه های مهم گردشگری است از این روی به آن توجه جدی می نمایند. هدف از این مطالعه، بررسی کاربرد هم زمان دو نوع گزینش دوگانه ی دوحدی (DBDC) و یک ونیم حدی (OOHB) در تعیین ارزش تفرجی پارک جنگلی سی سنگان به روش ارزش گذاری مشروط در سال 1392 است.

برای این کار، با توجه به ادبیات نظری هر یک از گزینش ها، پرسش نامه ای برای هر یک از گزینش ها تهیه و اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. سپس با استفاده از الگوی لاجیت و روش حداکثر درست نمایی، پارامترهای موثر بر ارزش تفرجی پارک مورد مطالعه تعیین و ارزش تفرجی برآورد شد.

بر اساس یافته های تحقیق، تعداد دفعات بازدید سالیانه ، اخلاق گرا یا پیامدگرا بودن و درآمد ماهیانه ی خانوار پاسخ گو از متغیرهایی است که در هر دو نوع گزینش، تاثیر معنی داری بر پذیرش مبلغ پیشنهادی به بازدیدکنندگان برای تفرج در این پارک است. تمایل به پرداخت انتظاری در گزینش دوگانه ی دوحدی به طور نسبی 2/12 درصد بیش تر از میزان مشابه آن در گزینش یک ونیم حدی است. بر اساس نتایج، ارزش تفرجی پارک جنگلی سی سنگان با استفاده از گزینش دوگانه ی دوحدی و یک ونیم حدی به ترتیب 14949 و 11324 میلیون ریال در سال 1392 برآورد می شود.

هر چند که نمی توان نتایج این تحقیق را به عنوان یک قانون کلی بیان کرد، اما می توان گفت که بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط گزینش های DBDC و OOHB در نمونه های مورد مطالعه، الگویی که توسط گزینش OOHB برآورد شده است به لحاظ شاخص های خوبی برازش بهتر بوده و ارزش تفرجی پارک را تعدیل شده تر از الگویی برآورد کرده که از گزینش DBDC استفاده شده است.