مقایسه روش سفوکسی تین دیسک دیفیوژن با سایر روشهای فنوتیپی و مولکولی در شناسائی استافیلوکوکوس ارئوس های مقاوم به متی سیلین درنمونه های بالینی بیماران بستری دربیمارستانهای آموزشی شهر اهواز

استافیلوکوکوس اریوس یکی از معدود باکتری های قادر به ایجاد عفونت در تمامی ارگان های بدن می باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه روش سفوکسیتین دیسک دیفیوژن با سایر روش های فنوتیپی و مولکولی در تعیین استافیلوکوکوس اریوس های مقاوم به متی سیلین در نمونه های بالینی بیماران بستری در بیمارستانهای آموزشی شهراهواز انجام گرفت .

تعداد 693 ایزوله استافیلوکوک از نمونه های بالینی بیمارستانهای اهواز جمع آوری گردید. با استفاده از روش های فنوتیپی و مولکولی استاندارد 280 سویه به عنوان S. aureus جدا سازی شدند. مقایسه روش های شناسایی سویه های مقاوم به متی سیلین با استفاده از disk diffusion Cefoxitin، Oxacillin screening agar، Oxacillin disk diffusion و PCR انجام شد. تست تعین حساسیت استافیلوکوکوس اریوس انجام شد.

از مجموع 693 نمونه، 280 نمونه ،باکتری استافیلوکوکوس اریوس تایید گردیدند. از این تعداد 123 سویه مقاوم به متی سیلین بودند، که 121 (43.2%) و 122 (43.5%) نمونه از آن با دیسک دیفیوژن اگزاسیلین و غربالگری باآگار اگزاسیلین ، و با روش های دیسک دیفیوژن سفوکسیتین و PCR، 123 (43.9%) ایزوله شناسایی شدند. در تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، بیشترین مقاومت نسبت به اریترومایسین (3/98%)، سیپروفلوکساسین(5/97%)، کلیندامایسین (3/94%)، تتراسیکلین(2/90%)، جنتامایسین (7/83%)، ریفامپین(4/41%) و کمترین مقاومت MRSA نسبت به آنتی بیوتیک های تیکوپلانین(0%)، لینزولاید (0%)، ونکومایسین(0%) بدست آمد.

نتایج نشان دهنده مقاومت نسبتا بالای آنتی بیوتیکی استافیلو- کوکوس اریوس های جدا شده می باشد. خوشبختانه مقاومت 0% نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، تیکوپلانین و لینزولاید وجود داشت. disk diffusion Cefoxitin بهترین روش در تعیین سویه های MRSA می باشد. واژه های کلیدی : استافیلوکوکوس اوریوس،MRSA، مقاومت آنتی بیوتیکی، ژنوتیپ