واکاوی میزان استرس درمان گران در هنگام تشخیص و درمان اختلال های روانی، برپایه مدل فرایند جست وجوی اطلاعات کولثاو

هدف از پژوهش حاضر، واکاوی میزان استرس درمان گران در هنگام تشخیص و درمان اختلال های روانی، بر پایه مدل جست جوی اطلاعات کولثاو، است. مطالعه حاضر از نوع کاربردی بوده و از روش شبه آزمایشی، در جهت گردآوری و تحلیل داده ها استفاده شده است. جامعه آماری شامل روان شناسان و روان پزشکان با بیش از دو سال سابقه درمان بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده در جریان یک مسابقه باعنوان «درمانگر برتر»، از طریق فراخوان عمومی انتخاب شدند. این مسابقه در کلینیک آتیه در سال 1397 برگزار شد. نمونه انتخابی شامل 30 نفر از درمان گران (19 زن و 11 مرد) بود و برای گردآوری داده ها از ابزارهای مختلفی همچون پرسش نامه محقق ساخته، ارزیابی فیزیولوژیک پاسخ استرس (SRE) و نرم افزار مورایه (Morae) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که درمان گران برخلاف نظر کولثاو، میزان مشخصی از استرس را در تمام مراحل کولثاو متحمل می شوند. این میزان استرس که اختلاف معناداری با استرس خط پایه درمان گران دارد، در بیشتر مراحل کولثاو تغییر چندانی نمی کند. این استرس که مفید و کارا ارزیابی شد، برگرفته از تمرکز و هیجان درمان گران در فرایند تشخیص و درمان است. همچنین تمام متغیرهای جمعیت شناختی به جز جنسیت، اثر معناداری بر استرس درمان گران دارند.