مدل سازی عوامل موثر کالبدی در ارتقای حکمروایی خوب با روش شبکه عصبی (MLP)- نمونه موردی پیاده راه های منطقه 12 شهر تهران

با ورود بشر به دوران مدرنیته و به تبع آن شکل گیری انقلاب صنعتی، تغییراتی شتابان در دو حوزه جمعیتی و کالبدی شکل می گیرد و از آن جا که سرعت این تغییرات با هیچ یک از دوران ماقبل آن قابل مقایسه نیست بستر کالبدی زیست انسانها را با تغییرات شگفتی مواجه می نماید که یکی از این بسترهای کالبدی، پیاده راه های موجود در سطح شهر است که توسط خودروها مورد تهاجم و زندگی جمعی در آن کمرنگ و در مواردی رو به متروکی می رود و علی رغم آگاهی مسیولین امر و اقدامات مقطعی و گاه مستمر صورت پذیرفته در جهت بهبود و بازآفرینی، هیچ یک، منجر به رضایتمندی و احیای آن نگردیده است، این مقاله که برگرفته از یک کار پژوهشی می باشد، برای اولین بار درصدد است با نگاهی مجدد به ملاک های کالبدی به عنوان پایه و مبنای حضور و مشارکت مردم، با هدف ارایه الگویی جهت ساماندهی و اولویت بخشی به اقدامات کالبدی آتی پیاده راه های شهری اقدام نماید. که بر این اساس در جهت سنجش شاخص های اثرگذارکالبدی (ایمنی، سرزندگی، خوانایی و نفوذپذیری) بر روی حکمروایی خوب (مشارکت) نسبت به تهیه پرسشنامه خودساخته استاندارد اقدام و با استفاده از نرم افزار SPSS داده ها تحلیل و سپس با استفاده از مدل شبکه عصبی MLP طی یک فرآیند دیگر نسبت به میزان اهمیت و ارتباط متغیرها می پردازیم که در نتیجه آن دو متغیر سرزندگی و خوانایی حایز بشترین میزان اهمیت نسبت به متغیر مشارکت می گردند که می توان نتیجه گرفت خوانایی و سرزندگی بر روی مشارکت تاثیر معنادار بیشتری داشته و ایمنی و امنیت و نفوذپذیری تاثیر معنادار کمتری داشته اند.