ارزیابی نحوه تاثیر مولفه های کالبدی بر ارتقاء احساس امنیت در فضاهای آموزشی از دیدگاه دانش آموزان، مورد مطالعاتی: دبیرستان های بجنورد

یکی از مهم ترین اقدامات در برنامه ریزی طراحی فضاهای آموزشی توجه به ایمنی فیزیکی این فضاها است. این پژوهش با هدف بررسی اهمیت امنیت فیزیکی و شناسایی متغیرهای محیطی ایجاد امنیت در فضاهای آموزشی انجام پذیرفته و در همین راستا پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل کالبدی موثر بر احساس امنیت دانش آموزان در فضاهای آموزشی شهر بجنورد صورت گرفته است. در این پژوهش از روش های پیمایشی و تحقیق همبستگی استفاده شده است. این پژوهش به دنبال پاسخگویی به پرسش های ذیل است، عوامل تاثیرگذار بر امنیت کدام اند؟ مهم ترین عوامل کالبدی تاثیرگذار بر مدرسه امن کدام است؟ مهم ترین عوامل اجتماعی- میان فردی تاثیرگذار بر مدرسه امن کدام است؟ با توجه به سوالات پژوهش فرضیه ذیل برای پژوهش تبیین شد، محیط در ارتقا و بهبود امنیت تاثیرگذار است. در این راستا از آزمون آماری فریدمن و همبستگی پیرسون جهت تعیین رابطه و شدت و جهت رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته استفاده شده و  بر این اساس شش مولفه مورد سنجش واقع شده است. خلاصه نتایج پژوهش حاکی از آن است بین شاخص ها از دیدگاه دانش آموزان و احساس امنیت رابطه معنی داری وجود دارد. با توجه به ضرایب همبستگی می توان شاخص ها را به صورت زیر اولویت بندی کرد: قلمروگرایی، نظارت پذیری، کیفیت فضا، فعالیت، کنترل دسترسی. نتایج نشان می دهد بین میانگین وضع مطلوب در هر شش شاخص بین دانش آموزان و معلمان تفاوت معنی داری وجود دارد. در شاخص کنترل دسترسی بین میانگین وضع مطلوب تفاوت بالاتری دیده می شود و در شاخص مدیریت و نگهداری و کیفیت فضا تفاوت کمی وجود دارد. می توان نتیجه گرفت رتبه زیرشاخص ها برای پاسخ دهندگان یکسان نیست. اولویت بندی زیرشاخص ها از نظر دانش آموزان برای وضع موجود زیرشاخص های کنترل دسترسی، نظارت پذیری در رتبه های نخست قرار دارند