تغییرات ساختار قلب و فشار خون پس از یک دوره تمرین استقامتی- مقاومتی همزمان در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی (CHF)

تمرینات ورزشی با بهبودعملکرد اندوتلیال ومتابولیسم استقامتی عضلانی اسکلتی باعث ارتقای ظرفیت عملکردی    می شود، ولی اثرات آن بر کنترل همودینامیک به خوبی شناخته شده نیست. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات استقامتی و مقاومتی بر تغییرات ساختار و فشار خون بیماران مبتلا به نارسایی قلب بود.

76 بیمار درمحدوده سنی 65 تا 79 سال و  کسر تخلیه ای 40%EF≤ به طور تصادفی به دو گروه مساوی تمرین و شاهد تقسیم شدند.گروه تمرین به مدت 8 هفته، 3 بار در هفته، هر جلسه 60-45 دقیقه، تمرینات استقامتی و مقاومتی در بیمارستان و 4 روز هفته، برنامه پیاده روی در منزل را انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات شاخص های اکوکاردیوگرافی و فشار خون اندازه گیری شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. 

در گروه تجربی، تغییر درون گروهی با استفاده از آزمون های t همبسته و ویلکاکسون، افزایش کسر تخلیه ای و کاهش حجم پایان سیستولی و دیاستولی، ضخامت دیواره بین بطنی دیاستولی و قطر دیواره پایان دیاستولیک و سیستولیک بطن چپ را نشان دادند (05/0<p) و در متغیر های ضخامت دیواره خلفی، فشار خون سیستولی و دیاستولی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0>p). در گروه کنترل در هیچ یک از متغیر های اندازه گیری، تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0>p).

با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرینات استقامتی و مقاومتی همزمان باعث بهبود ساختار و عملکرد قلب در بیمار نارسایی مزمن قلب می شود.