جایگاه شاخص رفاه مادی در توسعه کشورهای اسلامی؛ مطالعه موردی ایران و ترکیه

هدف پژوهش حاضر بررسی رویکرد انسان محور اسلام در توسعه، نقش و جایگاه رفاه مادی در بهبود شاخص های توسعه اسلامی در میان کشورهای اسلامی با تاکید بر کشورهای ترکیه و ایران بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و یافته ها نشان داد که شاخص های ارایه شده از سوی اسلام با شاخص های مرسوم جهانی مورد تایید تفاوت های چندانی ندارد و در واقع شاخص توسعه انسانی و شاخص توسعه انسانی اسلامی هر دو با رویکردی انسان محور با تفاوت های مختص به خود یک نتیجه نزدیک به هم را به همراه دارد. ایران در دهه اخیر به جهت برخی مسایل داخلی و خارجی از جمله اعمال تحریم های بین المللی از وضعیت اقتصادی مطلوب و قابل قبول برخوردار نبوده و این فشارها بی ثباتی در سیاست و اقتصاد را در مقاطعی فراهم نموده است. این در صورتی است که ترکیه با حزب عدالت و توسعه با گرایشات اسلام گرایانه در دو دهه اخیر با شکوفایی و تحرک در حوزه های مختلف داخلی و خارجی مواجه بوده و این ثبات سیاسی و اقتصادی تبعات کاهش جزیی بوجود آمده در تولید ناخالص داخلی بر شاخص توسعه انسانی را در سال های اخیر خنثی نموده است. نظام های سیاسی حاکم بر ترکیه و ایران در سه دهه اخیر همواره گرایشات اسلام گرایانه داشته و به خصوص در ارتباط با دولت ترکیه این گزاره به اثبات می رسد که اسلام و گرایشات اسلام گرایانه هیچ گاه مانع رشد و توسعه نخواهد بود.