تبیین و بررسی زبان الفاظ و معارف قرآن در آیینه قرآن

یکی از موضوعاتی که موجبات تکاپوی ذهنی اندیشمندان را فراهم آورده است، زبان قرآن است. پیشینه ی این موضوع به گستره ی وجودی خود قرآن بوده، و نیازمند کاوشی ژرف نگرانه است تا پرده از چهره ی خویش بردارد. تاکنون زبان شناسی قرآن با نگاهی برون قرآنی بوده و درون قرآن را واکاوی ننموده و یا کاوشش ناکافی بوده و ناخوشایند است که بگوییم در مواردی آن چنان غرق « زبان » شده ایم که فراموش شده است این تکاپو برای بررسی « زبان قرآن » است نه « زبان انسان ». چارچوب حاکم در این نوشتار با بررسی و تحلیل رویکردهای مختلف درباره ی زبان قرآن و در نهایت با دستیابی دیدگاه قرآن درباره ی این رویکردها بسته شده است؛ بنابراین ابتدا رویکرد مورد نظر تحلیل می شود، سپس آیاتی را که به روشنی و یا به گونه ای درباره ی رویکرد یادشده سخن گفته اند، جمع آوری و در نهایت نظر قرآن را بر اساس تمام آیات، جویا شده ایم. از میان رویکرد هایی که بررسی شده است، در مواردی قرآن، نگرشی را مردود دانسته، و در مواردی نیز آن را از جهتی تایید ولی ناکافی دانسته است.