فراوانی کم شنوایی و عوامل مرتبط آن در بیماران مراجعه کننده به کلینیک شنوایی شناسی بیمارستان قائم (عج) مشهد

کم شنوایی یک عارضه ناتوان کننده است که حتی مقادیر خفیف آن می تواند باعث اختلال در پردازش گفتار و در نتیجه محدودیت ارتباطات و تعاملات اجتماعی شود. میزان فراوانی کم شنوایی و همچنین دلایل ایجاد آن در سنین مختلف متفاوت است لذا این مطالعه به منظور تعیین فراوانی کم شنوایی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه کننده به کلینیک شنوایی شناسی بیمارستان قایم (عج) مشهد در پاییز و زمستان 1396 انجام شد.

این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 493 نفر از افراد مراجعه کننده به کلنیک شنوایی شناسی بیمارستان قایم (عج) مشهد انجام گردید. علت مراجعه، سوابق خانوادگی و ابتلا به بیماری های مرتبط توسط پرسشنامه به دست آمد و سپس با نتایج آزمون های ادیومتری و تمپانومتری افراد مورد مقایسه قرار گرفت. یافته های مطالعه با آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون به دست آمد.

افراد مراجعه کننده دارای میانگین سنی 96/18 ± 2/41 سال بودند و 342 نفر 4/69% از آنها مبتلا به کم شنوایی بودند که متشکل از %8/79 از مردان و %6/62 از زنان بود. کم شنوایی حسی عصبی شایع ترین نوع کم شنوایی (% 2/35 از کل مراجعین) بود. عفونت گوش میانی شایع ترین علت مراجعه در بین مبتلایان به کم شنوایی بود (% 7/10). همچنین بین افزایش سن و میزان کم شنوایی ارتباط معنی داری مشاهده شد.

با توجه به نتایج این مطالعه، کم شنوایی در بین مراجعه کنندگان به کلنیک شنوایی شناسی فراوانی بالایی دارد با توجه به اینکه برخی از علل کم شنوایی از قبیل عفونت ها، مواجهه با نویز و داروهای اتوتوکسیک تا حدود زیادی قابل کنترل می باشند، لذا مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه و درمان های مناسب و به موقع می تواند در کاهش ابتلا به کم شنوایی کمک کننده باشد.