تاثیر تمرینات ورزشی بر توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی زنان مبتلا به

بیماری مولتیپل اسکلروز یک بیماری دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی است که منجر به اختلال در سیستم حرکتی و افزایش علایم خستگی شده و فعالیت های زندگی روزانه را متاثر می سازد. گرچه ورزش به بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز توصیه می گردد، ولی اثر آن بر فعالیت های زندگی روزانه هنوز به اثبات نرسیده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تمرینات ورزشی بر توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروز مراجعه کننده به انجمن مولتیپل اسکلروز ایران در سال 81-1380 صورت گرفت.
در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی و یک گروهی انجام گرفت. 28 بیمار دارای مشخصات خاص واحدهای مورد پژوهش به صورت تدریجی و با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی و در دسترس انتخاب شدند. سپس پرسش نامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بیماری، اطلاعات در زمینه توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه و شدت خستگی، توسط هر نمونه تکمیل گردید. پس از آن یک دوره 8 هفته ای تمرینات ورزشی انجام شد که شامل 4 مرحله گرم کننده، دو تفریحی، هوازی سوئدی و خنک کننده بود. در خاتمه دوره مجددا، آن بخش پرسش نامه که توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه و شدت خستگی را بررسی می نمود، تکمیل گردید.
نمونه ها همگی زن بودند و در گروه سنی 20 تا 45 سال قرار داشتند و میانگین سنی آن ها 5/29 سال بود. 1/57% متاهل بودند، 4/64% تحصیلات بالاتر از دیپلم داشتند، 75% خانه دار بودند. طول مدت ابتلا به بیماری در 4/46% بین 5 تا 8 سال بود. اولین علامت بیماری در 50% بیماران اختلال بینایی مطرح گردید و64.3% از بیماران خستگی را مهم ترین مشکل ناتوان کننده بیماری اعلام کردند. 1/ %57از بیماران دارای وضعیت گسترش ناتوانی بین صفر تا 3 بودند. نتایج نشان داد که تمرینات ورزشی بر فعالیت های پایه و مفید زندگی روزانه با p<0.0001تاثیر مثبت داشت. خستگی به طور قابل ملاحظه ای در این بیماران کاهش یافت (P=0.008) و تنها سن و وضعیت تاهل با فعالیت پایه و مفید زندگی روزانه ارتباط معنادار داشت.
می توان نتیجه گرفت که ورزش منجر به بهبود فعالیت های زندگی روزانه می شود. این یافته ها نشان داد زنانی که به طور منظم در فعالیت های ورزشی هوازی شرکت می کردند به اثرات مفید ورزش دست یافتند.