بررسی شدت بی‫خوابی سالمندان مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) سال 1398 تهران

بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) از جمله بیماری‫های شایع در سالمندان است. سالمندان مبتلا به این بیماری با مشکلات زیادی از جمله اختلالات خواب مواجه می‫شوند. اختلال خواب در سالمندان می‫تواند زمینه‫ساز عوارض متعددی مانند سقوط، افسردگی، اختلالات حافظه‫ای، تحریک پذیری، خستگی، اشکال در تمرکز و دمانس شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین شدت بیخوابی سالمندان مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه انجام شد.

این پژوهش توصیفی از نوع مقطعی می‫باشد که با همکاری 170 نفر از سالمندان مبتلا به COPD مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی حضرت رسول اکرم (ص) شهر تهران به روش نمونه گیری مستمر، انجام شد. ابزار پژوهش شامل: فرم کوتاه آزمون شناختی و مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه شدت بی‫خوابی بود. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم‫افزار SPSS-16 و با استفاده از آزمون‫های همبستگی پیرسون، اسپیرمن، آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز رگرسیون لجستیک، تی مستقل و تعقیبی توکی انجام شد.

میانگین بیخوابی در سالمندان 5/6±14/4 بود که نشان دهنده بی خوابی متوسط می‫باشد. فاکتورهایی چون جنسیت، تاهل، شغل بیمار، سابقه اختلال خواب، پیشینه مصرف داروهای خواب آور و مدت زمان ابتلای فرد به COPD متغیرهایی بودند که با بی خوابی بیماران ارتباط معنی دار داشتند (001 /0<p).

نتایج مطالعه حاضر نشان داد شدت بی‫خوابی سالمندان مبتلا به COPD در سطح متوسط بود. با توجه به اینکه بی خوابی در سالمندان پیامدهای نامطلوبی را به همراه خواهد داشت، از این رو، کنترل عوامل موثر بر بی خوابی این بیماران، می تواند سلامت آن ها را ارتقاء داده و سطح کیفیت زندگی را بهبود بخشد.