رابطه دینداری و رسانه های جمعی با احساس امنیت در شهر زاهدان

امنیت و مفهوم احساس امنیت به عنوان موضوعی حیاتی و مهم، متغیری چندبعدی است که بیشتر از هر دوره ای در عصر حاضر به عنوان یکی از نیازهای اساسی برای زندگی بشر به شمار می رود. این مفهوم دارای دو وجه عینی و ذهنی است که در این تحقیق هدف اصلی بررسی بعد ذهنی، یعنی همان احساس امنیت در بین شهروندان شهرستان زاهدان و ارتباط آن با دینداری و رسانه های جمعی و برخی از متغیرهای زمینه ای بوده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر، از نوع پیمایشی است. ابزار جمع آوری داده ها نیز پرسشنامه محقق ساخته است. جمعیت آماری تحقیق را شهروندان ساکن شهر زاهدان تشکیل می دهند و برای انتخاب افراد نمونه، از روش نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم (PPS)، استفاده گردید. حجم نمونه شامل 384 نفر بود. یافته های تحقیق نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار میان میزان دینداری و میزان احساس امنیت است؛ اما در مورد رابطه میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی و احساس امنیت، میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی با ابعاد احساس امنیت (مالی، نوامیس و اخلاقی)، رابطه معنی داری دارد. البته این تاثیر در دو بعد مالی و اخلاقی مستقیم و در بعد نوامیس، معکوس است. اما به صورت کلی در همه ابعاد فرضیه فوق مبنی بر تاثیر میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی بر احساس امنیت، تایید نمی شود. نتایج رگرسیون چندگانه نیز حاکی از آن است که متغیرهای مستقل در مجموع 9/10 درصد از تغییرات متغیر وابسته (احساس امنیت) را تبیین می کنند.