مقایسه استحکام باند برشی یک کامپوزیت رزین به گلاس آینومر نوری و معمولی با استفاده از سیستم های باندینگ مختلف

گلاس آینومرها اغلب به عنوان بیس در زیر ترمیم های کامپوزیتی درحفرات عمیق با تکنیک ساندویچ استفاده می شوند. هدف از این مطالعه مقایسه ی استحکام باند برشی کامپوزیت به گلاس آینومر تغییر یافته با رزین و کانونشنال در حضور باندینگ های توتال اچ و سلف اچ و یونیورسال است.

90 نمونه گلاس آینومر برای این مطالعه تهیه شد :  Fuji II (FII) و IonoStar Plus (IS) و Fuji II LC (F II LC) و نمونه ها به 9 گروه تقسیم شدند  (n=10)سطح نمونه ها با 3 نوع باندینگ آماده سازی شد : (SB) Adper single bond2  و (SE) Clearfil SE bond وSingle bond Universal (SU) سپس رزین کامپوزیت Z250 روی گلاس آینومرها قرار داده شد. نمونه ها به مدت 24 ساعت در آب مقطر و در دمای 37 درجه سانتی گراد در انکوباتور قرار گرفتند و سپس جهت استحکام باند برشی آزمون شدند. نوع شکست توسط استریومیکروسکوپ 40× مشخص و نتایج مطالعه با آنالیز آماری نانپارامتری و آزمون Kruskal Wallis تجزیه و تحلیل شد و 0.05p< معنادار تلقی شد.

بیشترین میزان استحکام باند برشی  در گروهFuji II LC + Single bond2  دیده شد. استحکام باند برشی کامپوزیت به دو گلاس آینومر F II وF II LC درحضور باندینگ های SB وSU از نظر آماری تفاوت معناداری داشت (به ترتیب 0.033  P=و 0.040 P=) از نظر نوع شکست در بین گروه ها تفاوت معناداری دیده نشد.

برخلاف گلاس آینومرهای Fuji II LC و  IonoStar Plus، استحکام باند برشی کامپوزیت به گلاس آینومر کانونشنال Fuji II تحت تاثیر نوع سیستم باندینگ قرار گرفت. هر دو سیستم باندینگ توتال اچ و سلف اچ می توانند بطور موثر در تکنیک ساندویچ استفاده شوند. استفاده از گلاس آینومر رزین مدیفاید به همراه باندینگ توتال اچ می تواند استحکام باند برشی کامپوزیت به گلاس آینومر را بهبود بخشد.