نقش فعالیت های فرهنگی در اصلاح و تربیت و بازگشت زندانی به زندگی (مورد مطالعه زندان مرکزی همدان)

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش فعالیتهای فرهنگی در اصالح و تربیت و بازگشت زندانی به زندگی در زندان مرکزی همدان است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و جامعه آماری پژوهش را زندانیان شرکت کننده در فعالیتها و کالسهای آموزشی- فرهنگی زندان مرکزی همدان تشکیل میدادند که طی یک سال گذشته از زندان آزاد شده اند؛ از آنجا که امکان دسترسی به تمامی زندانیان آزاد شده فراهم نبود، لذا جامعه آماری این پژوهش، تمامی زندانیان زندان مرکزی همدان تعیین گردید که طی یک سال گذشته از زندان مرکزی همدان آزاد شده و جهت تشکیل پرونده به اداره خدمات اجتماعی و مراقبت بعد از خروج اداره کل زندان- های استان همدان مراجعه کردهاند؛ از این رو تعداد 951 نفر، به عنوان نمونه در دسترس در این پژوهش شرکت نمودند. ابزار این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته در قالب طیف لیکرت بود؛ برای سنجش میزان پایایی، از ضریب آلفای کرونباخ بر روی 99 نمونه مورد مطالعه استفاده شد که مقدار آن بیشتر از 0/5 اندازه گیری گردید. شیوه تحلیل اطالعات آمار، توصیفی و استنباطی بود. نتایج به دست آمده از نرم افزار SPSS حاکی از آن بود که نقش فعالیت های فرهنگی زندان و ابعاد آن از جمله ارتقاء سطح آگاهی و دانش علمی زندانیان، پرکردن اوقات فراغت آنان، ارتقاء سطح ارزشهای دینی و اخالقی زندانیان، ارتقاء سطح سالمتی و تغییر نگرش زندانیان نسبت به جرم در اصالح و تربیت و بازگشت زندانی به زندگی باالتر از حد متوسط بود. فعالیتهای فرهنگی زندان بیشتر منجر به تغییر نگرش زندانیان نسبت به جرم شده و کمترین تاثیر آن مربوط به ارتقاء سطح سالمتی بود. در