ارتباط نوبت کاری با خستگی مزمن در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد

یکی از عوامل تهدیدکننده سلامتی نوبت کاری است. از اثرات مهم نوبت کاری می توان به خستگی مزمن اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین نوبت کاری با خستگی مزمن در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد می باشد.

این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی به روش نمونه گیری طبقه ای روی 200 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی یزد انجام شد. از پرسشنامه های جمعیت شناختی و خستگی مزمن جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. از نرم افزارSPSS نسخه 20 و آزمون های آماری همبستگی مستقل پیرسون و کای جهت تجزیه و تحلیل قرار استفاده گردید.

57 پرستار مرد و 143 پرستار زن در این مطالعه شرکت داشته اند. بین جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه کار و سطح تحصیلات با وضعیت خستگی مزمن رابطه معناداری وجود نداشت، اما ارتباط بین گروه سنی با وضعیت خستگی مزمن معنادار بود. نتایج مطالعه همچنین نشان داد بین خستگی مزمن و نوبت کاری ارتباط معناداری وجود دارد.

نوبت کاری بر وضعیت خستگی مزمن تاثیرگذار است، به طوری که خستگی مزمن در پرستاران با شیفت ثابت کمتر از پرستاران نوبت کار است.