رابطه بین هوش هیجانی و تاب آوری با سلامت روان در افراد مبتلا به آسیب شنوایی

 افراد دارای نقص شنیداری در معرض مشکلات بسیاری در حوزه سلامت هستند. این نقایص می تواند ابعاد سلامت روان و سایر حوزه های زندگی روزمره را مختل کند. در این راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و تاب آوری با سلامت روان در افراد مبتلا به آسیب شنوایی انجام شد.

جامعه آماری کلیه افراد دارای آسیب شنوایی در محدوده  سنی 18 تا 30 سال مراجعه کننده به مرکز شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 97-98 و نمونه مورد مطالعه شامل 154نفر (102 مرد و 52 زن) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت ارزیابی از پرسش نامه های سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979)، هوش هیجانی بار- آن (1980) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.

نتایج این مطالعه نشان داد که کلیه ابعاد  هوش هیجانی و تاب آوری با سلامت روان رابطه مثبت معنادار داشتند. در پایان نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که متغیرهای استقلال، تصور از شایستگی فردی، حل مسیله، خوش بینی و کنترل تکانه توانستند سلامت روان را پیش بینی کرده و 21% از واریانس آن را تبیین کنند.

یافته های این پژوهش لزوم توجه به متغیرهای زمینه ای از قبیل هوش هیجانی و تاب آوری در سلامت روان افراد دچار آسیب شنیداری را پررنگ می کند و توجه متخصصان سلامت روان را به این مسئله جلب می نماید.