نقد روانکاوانه داستان های کودک گوگو اثر پاتریک رینگنبرگ

از آنجاکه هدف ادبیات کودک ایجاد ارتباطی موثر با کودکان است، برای نقد و بررسی داستان‌های کودکان ابتدا باید نحوه برقراری این ارتباط را در آن‌ها مطالعه کرد. زبان داستان‌ها و تصاویر کتاب‌های گوگو نمادین هستند و حسی از زیبایی‌شناسی هنری را که درخور درک کودکان است منتقل می‌کنند. نمادها و مفاهیمی که در این داستان‌ها وجود دارند، برگرفته از اسطوره‌ها و کهن‌الگوهایی است که با خیال‌پردازی نویسنده درهم‌آمیخته شده‌اند تا علاوه بر سرگرمی، تاثیر روانی و رشد ذهنی مفیدی نیز بر جای گذارند. اما پرسش اصلی این است که چطور نماد و خیال می‌توانند در ارتباطی موثر نگرانی‌ها، ترس‌ها و تضادهای ذهن کودک را کاهش دهند و مسیر و رفتار درست را در رویارویی با این‌گونه احساسات به او نشان دهند. این مهم نویسندگان مقاله را بر آن داشت تا به مدد آموزه‌های روانکاوانی همچون یونگ و بتلهایم به تحلیل روانکاوانه نمادپردازی‌های نویسنده پرداخته و تاثیر روانی این داستان‌ها را بر ذهن کودکان بررسی کنند.