بررسی تاثیر پروتکل اسلامی-ایرانی قناعت بر بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی

قناعت از فضیلت های اخلاقی محسوب می شود که در منابع اسلامی و ایرانی همواره موردتوجه بوده است، ولی امروزه به شدت کم رنگ شده است. بر اساس ادبیات تحقیق انتظار می رود بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی از تاثیرات مهم قناعت باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر قصد دارد تاثیر پروتکل افزایش قناعت را بر اساس منابع اسلامی-ایرانی، بر بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی بررسی کند.

مواد و روش ها: 

مطالعه حاضر پژوهشی شبه آزمایشی سه گروهی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اجرا شد. بدین منظور 36 نفر از جامعه آماری طلاب مقدمات حوزه علمیه قم و دانشجویان کارشناسی دانشگاه مازندران به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی و به تعداد مساوی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برای دو گروه آزمایش پروتکل افزایش قناعت با محتوای اسلامی-ایرانی اجرا شد. تمام شرکت کنندگان پرسش نامه بهزیستی ذهنی (مقیاس شادکامی ذهنی و رضایت از زندگی) و زیرمقیاس سلامت جسمانی پرسش نامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF: World Health Organization Quality of Life-BREF) را در سه مرحله تکمیل کردند.

یافته ها: 

نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد اجرای پروتکل قناعت در هر دو گروه طلاب و دانشجویان پس از مداخله و پیگیری در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش بهزیستی ذهنی شد، ولی اجرای پروتکل قناعت در دانشجویان برخلاف طلاب باعث افزایش سلامت جسمانی در مقایسه با گروه کنترل نشد.

یافته های این پژوهش نشان داد تکیه بر بهبود فضایل مثبت انسانی همانند قناعت و آموزش این فضایل می تواند بر مولفه های سلامت روانی ازجمله بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی تاثیر مثبت داشته باشد.