بررسی عیار آنتی بادی ویروس بیماری نیوکاسل در ماکیان بومی استانهای شمالی ایران

پرورش طیور بومی در بین استانهای شمالی در بیشتر روستاها رونق دارد. طیور بومی نیز مانند طیور صنعتی در معرض بیشتر بیماریهای عفونی قرار داشته و با افزایش تراکم و گسترش پرورش طیور، احتمال رخداد بیماریها نیز افزایش یافته است. از جمله مهمترین این بیماریها، بیماری نیوکاسل میباشد. این بیماری در کشور ما بومی است و هر ساله موجب بروز خسارتهای زیادی در بین طیور صنعتی و بومی کشور میگردد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت شیوع و گردش ویروس در بین طیور بومی استانهای شمالی انجام گرفت. در این مطالعه 70 روستا از سه استان شمالی کشور شامل (استان مازندران 20 روستا، استان گیلان 20 روستا و استان گلستان 30 روستا) و 1374 پرنده (استان مازندران 600 پرنده، استان گلستان 400 پرنده و استان گیلان 374 پرنده) خونگیری شده است. نتایج حاکی از این بودکه تعداد 67 روستا (96%) سرم مثبت بودنده اند، (استان گلستان; 28 روستا (3/93%)، استان مازندران; 19 روستا (95%) و استان گیلان 20 روستا (100%). همچنین از مجموع 1374 پرنده تعداد 616 (45%) نمونه سرم مثبت بودند(استان مازندران، 246 نمونه (41%)، استان گلستان، 159 نمونه (8/39%) و استان گیلان، 211 نمونه (56%). بر اساس نتایج این مطالعه، میزان شیوع سرمی هم در سطح روستاها و هم در سطح پرنده ها بسیار بالا میباشد. این میزان بالای شیوع سرمی نشان دهنده مواجهه متعدد طیور بومی این استانها با ویروس نیوکاسل و گردش بالای ویروس در این استانها میباشد و میتوانند باعث گسترش بیماری به مزارع صنعتی شوند. اجرای برنامه های مناسب مراقبت و کنترل بیماری از جمله واکسیناسیون طیور بومی جهت کاهش میزان شیوع ضروری است.