وضعیت تحول ارتباط اجتماعی در کودکان 4 تا 6 سال مهد کودک های استان قم بر اساس وضعیت جمعیت شناختی خانواده ها در سال 1395

انسان، موجودی اجتماعی است و جنبه اجتماعی تحول کودک، پایه و اساس زندگی انسانی را تشکیل می‌دهد. زندگی اجتماعی مستلزم برخورداری از آمادگی روانی، دارا بودن مهارت‌های اجتماعی و اعتماد به‌ خود، و توانایی سازش‌یافتگی اجتماعی است. هدف از این پژوهش، تعیین سطح تحول روابط ‌اجتماعی کودکان 4 تا 6 سال مهد کودک‌های استان قم براساس وضعیت جمعیت‌شناختی خانواده های آنها بود.

برای انجام این پژوهش تحلیلی- مقطعی،300 کودک چهار تا شش ‌سال (150 پسر، 150 دختر) از ده مهد کودک استان قم، در سال 1395 به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. وضعیت تحول روابط ‌اجتماعی این کودکان بر اساس زیرمقیاس ارتباط‌ اجتماعی مربوط به آزمون سنجش تحول شناخت، ارتباط ‌اجتماعی و حرکت نیوشا در کودکان فارسی‌زبان (جعفری و همکاران، 1388) و آزمون محقق‌ساخته دموگرافیک، ارزیابی شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمارتوصیفی، آزمون کروسکال- والیس، و یومان- ویتنی استفاده شد.

یافته‌ها: 

نتایج نشان داد که روند تحول روابط ‌اجتماعی در این کودکان، با افزایش سن، پیشرفت می‌کند و متغیرهای جمعیت‌شناختی شامل تحصیلات پدران (714/0<p)، تحصیلات مادران (574/0<p)، درآمد پدران (796/0<p)، درآمد مادران (479/0<p)، وضعیت مسکن خانواده (330/0<p)، سابقه جدایی یا از دست‌دادن والدین و یا عزیزان (433/0<p)، سابقه مشکلات روان‌پزشکی برادر و خواهر (758/0p<)، راست‌دست و یا چپ‌دست بودن (351/0<p)، و یک‌زبانه یا دوزبانه بودن (907/0<p)، در تحول روابط ‌اجتماعی کودکان، تاثیری نداشته است.

به‌ طورکلی نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بر اساس‌ نظریه‌های‌ تحولی مانند نظریه‌ تحول ‌اجتماعی و نظریه‌ یادگیری‌ اجتماعی، روابط ‌اجتماعی کودکان همراه با افزایش سن پیشرفت می‌کند. همچنین عدم تاثیر متغیرهای جمعیت‌شناختی خانواده‌ها در روابط ‌اجتماعی کودکان، تاییدی بر اهمیت نظریه‌ یادگیری ‌اجتماعی، و نشانه اثرپذیری کودکان از عوامل‌ اجتماعی ‌شدن در محیط بیرون از خانواده، است.