چیستی و چگونگی حق بر سلامت کودکان در جامعه ایران

پژوهش حاضر به دنبال مطالعه عرصه های تعریف کننده حق بر سلامت کودکان در ایران و بیان چیستی و چگونگی این حق است.

پژوهش حاضر رویکرد کیفی و روش تحقیق تحلیل تماتیک و تحلیل محتوا، به مصاحبه با متخصصان و شناسایی چهار عرصه تعیین کننده حق کودکان بر سلامت در ایران پرداخته و سپس چهار عرصه مذکور شامل قوانین و مقررات تقنینی ایران، کنوانسیون حقوق کودک، دین اسلام، میثاق حقوق کودک در اسلام را با ارجاع به منابع اصلی آن ها مورد تحلیل محتوا قرار داده است.

ملاحظات اخلاقی:

 در پژوهش ها حاضر در گام مصاحبه با متخصصان، رعایت نکاتی ظاهری، پوششی و رفتاری مصاحبه گر متناسب با فضای مصاحبه، سپس عدم ذکر نام مصاحبه شوندگان و کسب رضایت آن ها برای مصاحبه و ضبط گفتارهای آن ها مراعات شدند. در گام تحلیل اسناد و اطلاعات، مراجعه به منابع دست اول و دارای اصالت به عنوان مهم ترین اصول اخلاقی پژوهش های مبتنی بر محتوا، رعایت گردید.

بحث و نتیجه گیری:

 هر یک از چهار عرصه مورد مطالعه، برای سلامتی کودک جوانب مختلفی از جمله سلامت کودک در دوران جنینی و مادر باردار، تغذیه کودک، بهداشت و مراقبت از کودک، حمایت از کودکان دارای مشکلات مادرزادی، بیمه و تامین اجتماعی و... را مطرح کرده اند، اما وضعیت حق کودک بر سلامت در دین اسلام و پیرو آن در قوانین و مقررات تقنینی ایران و میثاق حقوق کودک در اسلام، نسل های پیشین، والدین بالقوه، دوران بارداری مادر و بعد از تولد کودک را مورد توجه قرار می دهند. این موضوع به تعریف از کودک هر یک از چهار عرصه برمی گردد. در اسلام، کودک از نطفگی مورد توجه است و اهمیت حمایت از او بر اساس مبانی دینی به نسل های پیشین برمی گردد، به شکلی که همه افراد مسوول رعایت حقوق از جمله حق بر سلامت کودکان بالقوه آینده هستند، اما در کنوانسیون حقوق کودک، تعریف از کودک بیشتر به بعد از تولد مربوط می شود.