اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو بر ذهنی سازی در افراد دارای رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی

شواهد پژوهشی حاکی از این است که ذهنی سازی یعنی ظرفیت تامل بر حالت های ذهنی خود و دیگران در افراد دارای رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی دچار نقص می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو بر ذهنی سازی در افراد خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی بود.

بدین منظور در چهارچوب طرح تجربی تک آزمودنی خطوط چندگانه با ورود پلکانی 5 نفر از مراکز مشاوره استان البرز با استفاده از ابزارهای تشخیصی مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID-II) و پرسشنامه شخصیت میلون (MCMI-III) بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت انفرادی طی 20 جلسه تحت مداخله روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده قرار گرفتند و در شش مرحله (قبل از درمان، بعد از جلسه های 4، 8، 12، 16 و 20 و 2 ماه پیگیری به وسیله پرسشنامه های ذهنی سازی (RFQ-54) و سیاهه رفتارهای خودآسیب رسان (ISAS) ارزیابی شدند. به منظور تحلیل داده ها از شاخص های تغییر روند، شیب، بازبینی نمودارها و برای تعیین معناداری بالینی از شاخص کوهن، درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد.

نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر افزایش ذهنی سازی و کاهش رفتارهای خودآسیب رسان افراد دارای رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی موثر است.

با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده گزینه مناسبی برای افزایش ظرفیت ذهنی سازی و کاهش رفتارهای خودآسیب رسان در افراد دارای رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی می باشد.