تاثیر برنامه تمرینی منتخب هوازی بر کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه تمرینی هوازی بر کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس به عنوان یک روش درمانی مکمل، انجام شده است.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد که نمونه آماری آن60 نفر بودند که به صورت در دسترس از آسایشگاه سالمندان و معلولین کهریزک، که عضو انجمن ام. اس. ایران نیز بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. پس از یک جلسه آشناسازی بیماران گروه آزمون با اهداف و روش مداخله، 27 جلسه 60 دقیقه ای برنامه حرکتی منتخب هوازی طی 9هفته به مرحله اجرا درآمد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه کیفیت زندگی (8 -SF) و چک لیست های خودگزارش دهی بود. از آزمون های آماری توصیفی، تی مستقل و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS version 16 با سطح معناداری  p≤ 0/05استفاده گردید.

نتایج حاصل از مقایسه دو گروه با آزمون آماری T مستقل نشان داد که در نمره کل (48=df، 1/21=T، 0/23=p) و ابعاد کیفیت زندگی (جسمی: 48=df، 1/31=T، 0/19=p؛ روانی 48=df،0/96=T، 0/31=p) تفاوت معنادار بین گروه کنترل و آزمایش وجود ندارد. هم چنین نتایج تحلیل واریانس اندازه های مکرر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر ابعاد کیفیت زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد.

نتیجه گیری: 

انجام تمرین هوازی که در این پژوهش به صورت یک برنامه حرکتی منتخب بود باعث ارتقاء سطح کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس شد، بنابراین این روش درمانی مکمل به عنوان یک روش موثر و مقرون به صرفه در هزینه و زمان و هم چنین داشتن قابلیت یادگیری و اجرای آسان به بیماران مولتیپل اسکلروزیس توصیه می گردد.